Nieprzystosowanie społeczne bardzo często wynika z tego, że dziecko lub nastolatek pozbawione jest wzorców, których mógłby się uczyć i z których mógłby korzystać. Warto więc szukać własnych autorytetów i osób, od których właściwego postępowania moglibyśmy się uczyć.
Niedostosowanie społeczne jest coraz poważniejszym problemem wśród dzieci i młodzieży.
Definicja nieprzystosowania społecznego
Nieprzystosowanie społeczne dotyczy przede wszystkim dzieci i młodzieży. Chodzi o osoby, które w wyniku różnego rodzaju zaburzeń emocjonalnych lub psychicznych albo z powodu dorastania w niesprzyjającym środowisku, nie są w stanie przyswoić zasad rządzących kontaktami z innymi. W takim przypadku zaburzone mogą być różne kompetencje społeczne, zdolność komunikacji, współpracy z innymi, ale także wspólnego działania i funkcjonowania razem. Ogromny wpływ na nieprzystosowanie społeczne może mieć rodzina, szkoła, określone grupy społeczne – np. rówieśnicy.
Dlaczego młodzież może być nieprzystosowana społecznie?
Grupy społeczne mają swoje reguły. Aby w nich funkcjonować, trzeba je nie tylko znać, ale umieć stosować. W przypadku osób nieprzystosowanych społecznie zadanie to nie jest proste. Młodzież bywa nieprzystosowana społecznie z różnych powodów:
- braku określonych wzorców wyniesionych z domu,
- przebywania wśród osób, które promują niekorzystne wzorce,
- poczucia wyobcowania, odtrącenia czy odrzucenia przez konkretną grupę,
- rozwoju u konkretnej osoby zaburzeń osobowości lub innych.
Jak radzić sobie z nieprzystosowaniem społecznym?
Nierówności społeczne sprzyjają niestety rosnącej skali problemu, którym jest nieprzystosowanie społeczne. Dzieci z rodzin biednych, często przemocowych mają niejednokrotnie duży problem z odnalezieniem się w grupie społecznej. Przepełnione szkoły także nie pomagają. Warto jednak w takiej sytuacji szukać pomocy u nauczyciela, wychowawcy, pedagoga szkolnego. Pomóc mogą rówieśnicy, grupy, które są otwarte na innych, gotowe pomóc swoim członkom. Czasami pytania do kolegi [link] mogą pomóc odnaleźć się w grupie. Można również szukać własnych autorytetów, wzorów zachowania i śledząc ich, uczyć się bycia w społeczeństwie.
