Stawianie granic rodzicom, innym dorosłym, rówieśnikom jest ważne i potrzebne. Tutaj nie chodzi o walkę z kimś, a o dbanie o siebie, zdrowy egoizm, umiejętność powiedzenia, że coś ci przeszkadza.
Przykładów stawiania granic można by wskazywać bardzo wiele. Najważniejsze w nich wszystkich jest połączenie asertywności i szacunku do drugiego człowieka.
Stawianie granic – na czym polega?
Asertywne stawianie granic to umiejętność powiedzenia:
- że coś ci przeszkadza,
- że na coś nie masz ochoty,
- że nie akceptujesz takiego czy innego zachowania,
- że jakieś zachowanie lub komentarz cię boli i nie życzysz sobie podobnych w przyszłości.
Stawianie granic – przykłady
Przykładem stawiania granic rodzicom będzie zdolność powiedzenia im np. że dany kurs czy zajęcia dodatkowe nie sprawiają ci przyjemności i mimo ich zainteresowania daną aktywnością, ty wolisz coś innego. Zamiast robotyki bardziej ciągnie cię do zajęć plastycznych.
Stawianie granic dorosłym to także pokazywanie im, że niektóre komentarze mogą cię ranić. Dorosłym body shaming zdarza się często, zupełnie nieświadomie i warto w takiej sytuacji asertywnie postawić granice i zasygnalizować, że komentarze o twojej cerze, wadze, wzroście itp. nie są miłe.
Stawianie granic w relacjach dotyczy także rówieśników. Tutaj również nie należy pozostawać biernym. Jeśli jesteś świadkiem lub ofiarą body shamingu – reaguj. Nie obawiaj się też mówić, że na jakąś aktywność, zajęcia lub zachowania nie masz ochoty – jakieś zabawy nie sprawiają ci przyjemności.
Po co jest nam potrzebne stawianie granic w relacjach?
Przykłady stawiania granic pokazują, że tutaj nie chodzi o to, aby komukolwiek zrobić przykrość, ale by oprzeć daną relację na wzajemnym szacunku i zaufaniu. Wbrew pozorom umiejętne stawianie granic i ich szanownie cementuje relacje, czyni je silniejszymi. Przede wszystkim jednak pozwala tobie poczuć się dobrze z relacji ze sobą i innymi.
