Strach przed ludźmi i sytuacjami związanymi z byciem w grupie to bardzo często występujący u człowieka rodzaj niepokoju. Jedni radzą sobie z nim lepiej, inni gorzej. Dla niektórych znacznie gorszy jest jednak na przykład strach przed wężami… Tutaj nie ma reguły ani hierarchii.
Strach przed samotnością potrafi człowieka pchnąć do różnych zachowań. Strach przed nieznanym może za to zablokować wiele możliwości rozwoju…
Strach przed wężami, chorobą, atakiem – na czym polega strach biologiczny?
Strach przed owadami (np. pszczołami czy osami), wężami, pająkami jest jednym z przykładów tzw. strachu biologicznego, a więc niepokoju wywołanego poczuciem zagrożenia zdrowia lub życia. Obawianie się poważnej choroby, strach przed samotnym spacerem ciemnymi uliczkami, strach przed skokiem na bungee maja dokładnie tę samą podstawę. Po prostu nie chcemy umrzeć ani zostać zaatakowani, ulec wypadkowi. To zupełnie naturalny odruch.
Strach przed pracą, odrzuceniem, porażką
Oprócz strachu biologicznego wyróżniamy jeszcze trzy inne rodzaje:
- Strach społeczny – to np. strach przed odrzuceniem, krytyką, wyśmianiem; to coś zupełnie innego niż fobia uniemożliwiająca wyjście z domu; wynika przede wszystkim z tego, że obawiamy się wchodzić w relacje z innymi ludźmi, którzy będą nas poddawać ocenie.
- Strach moralny – można tutaj zaliczyć np. strach przed porażką, ponieważ istotną problemu jest tutaj obniżona samoocena, przekonanie, że nie jest się wystarczająco dobrym.
Strach dezintegracyjny – to nie do końca strach przed nieznanym, ale wynikający z pewnego zaburzenia harmonii między mną a światem, np. kiedy po wypadku dana osoba ma zachwianą równowagę psychiczną i nie jest w stanie na nowo odnaleźć się w swoim otoczeniu.
Fot. Adobe Stock
