Polowanie na czarownice to frazeologizm, który staje się coraz bardziej aktualny. We współczesnym świecie bardzo często jedna grupa upatruje winy w drugiej, mimo że najczęściej nie ma do tego realnych podstaw.
Polowanie na czarownice to frazeologizm, który powstał na podstawie autentycznych wydarzeń, jakie miały miejsce u schyłku średniowiecza, renesansu, a przede wszystkim baroku.
Polowanie na czarownice – czy rzeczywiście miało miejsce?
Pierwsze polowania na czarownice rozpoczęły się około roku 1326, kiedy papież Jan XXII dał przyzwolenie do walki z czarami, które potraktowano jako rodzaj herezji. W Europie wczesnego renesansu, a następnie w koloniach europejskich w Ameryce, strach przed herezją, czarami, diabłem i grzechem był bardzo silny, dlatego każda osoba, na którą padło podejrzenie o czary, mogła czuć się zagrożona. W okresie reformacji, kiedy inkwizycja postanowiła walczyć z herezjami, proces ten nasilił się jeszcze bardziej. Najczęściej zaś o czary oskarżane były kobiety, ponieważ to one posługiwały się medycyną naturalną, szukały alternatywnych metod leczenia, a ponadto, przez swoje piękno, często były uznawane za przedstawicielki diabła, które wodzą uczciwych chrześcijan na pokuszenie. Polowanie na czarownice w Europie wczesnonowożytnej pochłonęło wiele ofiar, w większości niewinnych kobiet.
Czy wiesz, że…
Aż 75% ofiar inkwizycji i oskarżonych w procesach o czary w latach 1580–1630 stanowiły kobiety.
Film „Polowanie na czarownice”
Film „Polowanie na czarownice” z 2011 roku doskonale oddaje klimat oskarżeń i szukania winnych za wszystkie nieszczęścia świata w kobietach uznanych za czarownice. Akcja rozgrywa się w XIV wieku. Dwaj krzyżowcy (jednego z nich gra Nicolas Cage) wracają do rodzinnej wioski zniszczonej przez epidemię dżumy. Winą za nią obarcza się czarownicę, a rycerze mają ją odwieźć do opactwa, gdzie ma zostać ukarana.
Polowanie na czarownice – frazeologizm
Polowanie na czarownice to frazeologizm, który powstał w oparciu o historię oskarżeń o czary i palenia na stosie.
Oznacza on przede wszystkim szukanie osoby lub grupy osób, na które można zrzucić winę za konkretne wydarzenie.
Nie chodzi tutaj jednak o znalezienie autentycznego winnego i dotarcie do prawdy.
Celem „polowania na czarownice” jest wskazanie osoby, która może stać się kozłem ofiarnym.
Zobacz także: Człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce – kto to powiedział?
Fot.: Victoria Borodinova / Pixabay
