Wojna secesyjna wybuchła w roku 1861 i trwała do roku 1865, ale jej skutki były odczuwane przez wiele kolejnych lat. Doprowadziła także do ostrego podziału na „Północ” i „Południe”, który trwał jeszcze długo po wojnie.
Wojna secesyjna była najsłynniejszą wojną domową w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej.
Wojna secesyjna – kiedy i dlaczego wybuchła?
Wojna Północ-Południe w USA wybuchła w 1861 roku. Trwała pięć lat. Była to wojna domowa:
- między uprzemysłowioną Północą, czyli tzw. Unią,
- a rolniczym Południem, czyli Konfederacją stanów, które wystąpiły z Unii.
Sama nazwa wojny pochodzi od terminu „secesja” oznaczającego wystąpienie. W ten sposób nawiązuje ona do wyjścia części stanów z Unii po wyborze w listopadzie 1860 roku na prezydenta USA Abrahama Lincolna. Po symbolicznym ostrzelaniu w 1861 roku przez konfederatów Fortu Sumter w Karolinie Południowej stan ten wystąpił z Unii. Za nim poszły kolejne:
- Karolina Północna,
- Tennessee,
- Teksas,
- Wirginia,
- Missisipi,
- Floryda,
- Alabama,
- Georgia,
- Luizjana,
- Arkansas.
Przyczyny wybuchu wojny secesyjnej
Wojna secesyjna Północ-Południe nie wybuchła z jednego powodu, ale za najważniejszy z nich uznaje się odmienne stanowiska wobec kwestii niewolnictwa. Południe już przed wyborem Lincolna na prezydenta sygnalizowało, że jeśli zostanie on wybrany, część stanów wystąpi z Unii. Powodem miał być negatywny stosunek Lincolna do niewolnictwa. Na jego zniesienie Południe nie chciało się zgodzić, ponieważ czerpało ogromne korzyści z taniej (niemal darmowej) siły roboczej niewolników na plantacjach. Zupełnie inne poglądy panowały na północy Stanów, gdzie widać było wyraźną gotowość do zniesienia niewolnictwa.
Wojna secesyjna a różnice społeczne i ekonomiczne
Wojna secesyjna w Stanach Zjednoczonych nie dotyczyła wyłącznie kwestii niewolnictwa. Na początku lat 60. mieszkańcy poszczególnych stanów różnili się poglądami na politykę, ekonomię i sprawy społeczne. Na Południu najważniejsze były plantacje, których sprawne działanie było uzależnione od niewolnictwa. Z kolei Północ była obszarem wysoko uprzemysłowionym. Potrzebni byli tutaj więc wykwalifikowani robotnicy, a nie niewolnicy. Przede wszystkim jednak społeczeństwo Południa było bardzo konserwatywne i tradycyjne, Północ zaś liberalna i kapitalistyczna. Te całkowicie różne spojrzenia na świat starły się w wojnie secesyjnej.
Fot.: 12019 / Pixabay
