Jak rozmawiać z rodzicami, aby chcieli zrozumieć twoje stanowisko? Jak dogadać się z kolegą, który ma zupełnie inne zdanie niż ty? Jak rozmawiać z nauczycielem o poprawce lub podwyższeniu oceny? Zasada wszędzie jest taka sama – z szacunkiem i kulturalnie.
Tajemnica dobrej komunikacji tkwi przede wszystkim w słuchaniu drugiej strony.
Dialog drogą do skutecznej komunikacji
Niezależnie od tego, czy zastanawiasz się, jak rozmawiać z nauczycielem, jak powiedzieć rodzicom o trudnej sytuacji, czy jak porozumieć się z przyjacielem po kłótni, nasze rady są zawsze takie same:
- słuchaj, zamiast oceniać,
- najpierw wysłuchaj, potem dyskutuj,
- słuchaj tak, jakbyś chciał, aby ciebie słuchano.
Tajemnica dobrej komunikacji to dialog, kiedy dwie (lub więcej) strony w atmosferze wzajemnego szacunku słuchają swoich argumentów, rozmawiają o nich i starają się wypracować kompromis. W świecie, w którym bardzo często zmusza się nas do wyborów między skrajnymi rozwiązaniami, w dialogu szukać powinniśmy drogi współpracy.
Jak rozmawiać z rodzicami?
Zastanawiasz się, jak powiedzieć rodzicom o złej ocenie lub przekonać ich do wypuszczenia cię na wieczorną imprezę? Przede wszystkim nie traktuj ich jak wrogów, mimo że komunikacja między dorosłym a nastolatkiem często naznaczona jest silnymi emocjami, a nawet konfliktami, w twoim przypadku wcale nie musi tak być.
Rozmawiajcie, dyskutujcie, szanujcie swoje zdanie. Pamiętaj, że rodzice nie są twoimi wrogami. Bardzo często są w stanie przychylić się do twojego stanowiska lub próśb, pod warunkiem jednak, że przedstawisz im je spokojnie. Nastolatkowie żyją emocjami, mają do tego prawo, sprzyja temu także szybki rozwój i burza hormonów, która właśnie przetacza się przez twój organizm. Zwróć jednak uwagę, że:
- spokojnie podane argumenty dokładniej prezentują twoje stanowisko,
- rodzicom łatwiej jest się przychylić do spokojnie wypowiedzianej i uargumentowanej prośby niż krzyku,
- nie zawsze odpowiedź musi brzmieć „tak” lub „nie”, w dobrej komunikacji jest także miejsce na kompromis.
Rodzice to najbliższe ci osoby. Nawet jeśli się z tobą nie zgadzają, to pamiętaj, że nie chcą twojej krzywdy. Spróbuj wysłuchać ich argumentów, poproś, aby powiedzieli, skąd taka ich decyzja. Jeśli będziecie ze sobą rozmawiać, znacznie łatwiej będzie wam znaleźć wspólną perspektywę. Nie ukrywaj faktów i nie kłam – rodzice to twoi przyjaciele i warto być z nimi szczerym.
Zobacz także: Jak rozmawiać z rodzicami o trudnych sprawach?
Jak rozmawiać z nauczycielem – o poprawie klasówki, o podwyższeniu oceny?
Rozmowa z nauczycielem w niejednym uczniu wzbudza pewnego rodzaju stres. Nic w tym dziwnego. Nauczyciel w szkolnej hierarchii stoi ponad uczniem, to od niego zależą ostatecznie twoje oceny i wyniki (choć przede wszystkim liczy się tutaj twoja praca, a nie dobra wola nauczyciela).
Rozmawiając z nauczycielem, trzeba przede wszystkim zachować w stosunku do niego odpowiedni szacunek. Nie chodzi o podlizywanie się i umniejszanie siebie, ale o postawę, którą pokażesz, że doceniasz pracę nauczyciela i szanujesz jego decyzje. Absolutnie niczego dobrego nie uzyskasz krzycząc, płacząc lub okazując lekceważenie. Tutaj podobnie jak w przypadku rodziców będą liczyły się argumenty.
Przed rozmową z nauczycielem zastanów się, co chcesz osiągnąć i jaki masz cel. Przygotuj sobie listę argumentów, które pokazują, dlaczego zgoda na poprawę oceny czy możliwość podwyższenia wyniku na świadectwie jest dla ciebie ważna, w czym ci może pomóc, co od siebie możesz zaproponować. Tak przygotowany do rozmowy, zdecydowanie zwiększasz swoje szanse na sukces.
O czym rozmawiać z rodzicami dziewczyny lub chłopaka?
Rozmowa z innymi dorosłymi to kolejne wyzwanie, przed którym stoisz. Od dobrej komunikacji z rodzicami dziewczyny lub chłopaka zależy podejście do waszej relacji, zgoda na większą liczbę wspólnych wyjść. Ponadto, odwiedzając swoją sympatię w domu, chcesz się czuć tam komfortowo, a to w dużej mierze zależeć będzie od wrażenia, jakie zrobisz na rodzicach.
- Z rodzicami dziewczyny lub chłopaka na początku warto rozmawiać na tematy możliwie neutralne.
- Nie dziw się jednak, że będą pytać o twoje stopnie, pomysł na studia, plany na przyszłość. Będą chcieli cię poznać, więc siłą rzeczy tego typu pytania się pojawią. Nie irytuj się na nie, nie pokazuj swojego niezadowolenia, odpowiadaj spokojnie i rzeczowo. Jeśli masz plan i chcesz się nim podzielić – możesz to zrobić. Jeśli nie, odpowiadaj tak, aby rodzice poczuli się usatysfakcjonowani. Nie musisz jednak odsłaniać wszystkich swoich wewnętrznych dylematów.
- Staraj się unikać kontrowersyjnych tematów – politycznych, społecznych, ekonomicznych. Jeśli po jakimś czasie uznasz, że rodzice twojej sympatii są otwarci, ciekawi twojej perspektywy, odmienne spojrzenie nie wzbudzi w nich negatywnych odczuć, możesz podzielić się swoimi obserwacjami.
Zobacz także: Jak rozmawiać z rodzicami dziewczyny?
Jak rozmawiać z kolegami i koleżankami?
Na co dzień najwięcej rozmawiasz jednak nie z dorosłymi, lecz z rówieśnikami. Tutaj możesz pozwolić sobie na więcej luzu, ale to nie oznacza, że macie się nie szanować, krzyczeć na siebie lub walczyć na emocje. Dobra komunikacja, otwarte artykułowanie problemów, szacunek do odmiennego zdania pomogą ci funkcjonować nie tylko w szkole, ale i poza nią.
Asertywność kluczem do sukcesu
Warto jednak, abyś jednocześnie pamiętał o asertywności. Nie musisz zgadzać się ze wszystkim, co mówią inni. Nie musisz robić wszystkiego, o co cię proszą i do czego namawiają. Pamiętaj, że masz prawo do własnego zdania i jeśli jesteś go pewien – trzymaj się go. Nauka mówienia „nie” wcale nie jest taka prosta, trening asertywności zaś, szczególnie w przypadku, gdy wokół ciebie są bardzo silne osobowości forsujące swoje zdanie, z pewnością ci się przyda. Naucz się mówić „nie”. Asertywna osoba paradoksalnie jest bardziej ceniona przez grupę, bo ma własne zdanie i potrafi je z szacunkiem dla innych zaprezentować.
Zobacz także: Asertywność – jak mówić NIE, żeby wszyscy czuli się z tym dobrze?
