Dadaizm to ruch artystyczny zapoczątkowany po I wojnie światowej. Jego podstawowym założeniem było zerwanie z wszelką tradycją. Inicjatorzy dadaizmu stawiali na wolność i swobodę twórczą, pomysłowość, ale i pewną przypadkowość.
Surrealizm i dadaizm to bliskie sobie prądy artystyczne, które w I połowie XX wieku były bardzo popularne.
Co to jest dadaizm?
Dadaizm to kierunek artystyczny, który programowo zrywa z kanonami piękna, schematami, tradycją. Twórcy z kręgu dadaizmu stawiali na wolność, przypadkowość aktu tworzenia, a także swobodę artystyczną. Negowali podział na dzieło sztuki i przedmioty codziennego użytku, często te ostatnie biorąc za materię swojej sztuki. Doskonałym przykładem jest wykorzystanie przez Marcela Duchampa pisuaru, z którego uczynił dzieło sztuki, nazywając go Fontanną (1917).
Dadaizm – co oznacza to słowo?
Wyrazem wolności i niejednoznaczności wpisanej w program dadaistów jest już sama nazwa tego kierunku. Dadaizm:
- może oznaczać słowo, za pomocą którego dzieci we Francji nazywają konia,
- może odwoływać się do rumuńskiego „tak, tak”,
- może nic nie oznaczać i być przypadkowym zlepkiem głosek.
Ten brak jednoznaczności jest czymś bardzo charakterystycznym dla dadaizmu, który działa gdzieś na styku wolności i prowokacji.
Dadaizm – cechy nurtu artystycznego
Do inicjatorów i głównych przedstawicieli dadaizmu zalicza się Tristana Tzarę, Hugo Balla, Hansa Richtera, Marcela Duchampa, a także André Bretona czy Louisa Aragona. Trudno jednak stworzyć katalog w 100% łączących ich cech. Dadaizm w sztuce:
- sprzeciwia się programowości,
- daleki jest od formułowania wskazówek dotyczących nowego kanonu,
- neguje rozróżnienie na estetyczne i praktyczne/użytkowe,
- zrywa z tradycją i obowiązującymi dotychczas przekonaniami dotyczącymi artyzmu,
- bawi się przeróżnymi formami, prowokuje, zaskakuje, przetwarza to, co już zastane.
Źródła:
https://www.gallerystore.pl/blog/2021/10/06/dadaizm-kierunek-w-sztuce/
