28 czerwca 1956 wybuchł w Poznaniu pierwszy w PRL-u strajk generalny. Robotnicy wyszli na ulice, które szybko zamieniły się w pole bitwy. Milicja, wojsko i UB krwawo stłumiły demonstrację, w efekcie czego zginęło ponad 50 osób.
Narodowy Dzień Pamięci Poznańskiego Czerwca 1956 – historia święta
Narodowy Dzień Pamięci czerwca 1956 to polskie święto, obchodzone corocznie 28 czerwca od 2006 roku. Pierwsze obchody miały miejsce w 50 rocznicę Czerwca ’56. Ustanowiono je, aby uczcić odwagę i pamięć robotników, którzy walczyli o swoje prawa sprzeciwiając się władzy komunistycznej PRL.
Co się wydarzyło 28 czerwca 1956 roku w Poznaniu?
Przyczyny wydarzeń czerwcowych narastały długo. Po kolejnych nieudanych negocjacjach w sprawie poprawy warunków życia i pracy, 28 czerwca ’56 roku tysiące robotników poznańskich zakładów pracy wyszło na ulice. Strajkujący domagali się chleba, godnej pracy, wolności, wolnych wyborów i odsunięcia komunistów od władzy. Po spotkaniach i negocjacjach z władzami, demonstranci wdarli się do wielu urzędów. Pogłoska, że delegacja robotników została aresztowana, wywołała szturm demonstrantów na więzienie, gdzie zdobyli trochę broni. Jednak przeciw demonstrantom ruszyły znacznie większe siły wojska i milicji, a z gmachu UB (Urzędu Bezpieczeństwa) padły pierwsze strzały do robotników. Walki uliczne trwały dwa dni, ale bunt został krwawo stłumiony. Według danych Instytutu Pamięci Narodowej (IPN) zginęło 58 osób, a najmłodsza ofiara miała 13 lat.
Wydarzenia te, choć tragiczne, zapoczątkowały proces przemian i buntu przeciw władzy komunistycznej i terrorowi wspieranemu przez Związek Radziecki.
Źródła:
Instytut Pamięci Narodowej: https://poznan.ipn.gov.pl/pl7/aktualnosci/40761,Agnieszka-Luczak-Poznanski-Czerwiec-1956.html
Fot. Adobe Stock
