Nie-Eurowizja?
Przedrostek „euro” sugeruje, że Eurowizja powinna być konkursem stricte europejskim. Jednak od wielu lat na Eurowizji pojawiają się reprezentanci państw spoza Europy, jak Izrael (tegoroczny zwycięzca) czy Armenia lub państw transkontynentalnych, jak Rosja, Turcja, Gruzja czy Azerbejdżan. Okazuje się, że geografia dla organizatorów tego przedsięwzięcia nie ma większego znaczenia, poniważ w tym słynnym konkursie piosenki może wziąć udział każdy telewizyjno-radiowy nadawca publiczny, który jest aktywnym członkiem Europejskiej Unii Nadawców (EBU). Aktywnym członkiem tejże organizacji jest nadawca, który albo znajduje się w państwie należącym do Rady Europy, albo jest położony na terenie Europejskiej Strefy Nadawców, której terytorium ustalane jest przez Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny. Wyżej wymionione państwa znajdują się włśnie w Europejskiej Strefie Nadawców. Inna kwestia dotyczy Australii. Zaproszenie Australii do Eurowizji było eksperymentem, ponieważ kraj ten wykazywał olbrzymie zainteresowanie tą imprezą. W ramach swoistego podziękowania Australia została dopuszczona do jubileuszowego, 60. Konkursu Piosenki Eurowizji, podczas którego wystąpiła jednorazowo jako gość specjalny. W 2016, 2017 i 2018 roku Australia wzięła udział w konkursie jako pełnoprawny uczestnik.
