Realizm w sztuce pozytywistycznej był najważniejszym kierunkiem, który wpływał zarówno na literaturę, jak i malarstwo. W II połowie XX wieku powieść i malarstwo skupiały się na scenach odsyłających do rzeczywistości, często bohaterami byli prości ludzie i ich problemy.
Realizm w II połowie XX wieku często oznaczał również podejmowanie ważnych kwestii społecznych.
Realizm w sztuce – kiedy się narodził?
Realizm to prąd w sztuce, który narodził się w połowie XIX wieku. Mimo że najczęściej o realizmie w sztuce mówi się w odniesieniu do pozytywizmu, warto przypomnieć, że nie mniej popularny realizm był także w okresie modernizmu i przełomu XIX i XX wieku. Można na przykładu mówić w pewnym stopniu o realizmie w Weselu Stanisława Wyspiańskiego, gdzie poza zjawami bohaterowie funkcjonują jako przedstawiciele konkretnych grup społecznych i związanych z nimi problemów.
Realizm w literaturze
Przedstawiciele realizmu w literaturze to między innymi:
- w Europie – Honore Balzac, Charles Dickens, a także Gustaw Flaubert,
- w Polsce – Bolesław Prus, Maria Konopnicka, Eliza Orzeszkowa.
Cechy realizmu w literaturze:
- uznanie dzieła literackiego za sposób na autentyczne odzwierciedlenie świata,
- skupienie na tematach ważnych i istotnych społecznie
- odrzucenie elementów fantastycznych,
- umieszczenie bohaterów w konkretnej przestrzeni historycznej i jej szczegółowy opis,
- miejsce, postacie, wydarzenia i tło wydarzeń podporządkowane zostają zasadzie prawdopodobieństwa.
W przypadku powieści realistycznej najczęściej posługiwano się narracją trzecioosobową, a narrator był wszechwiedzący. Osobną kategorię stanowił realizm socrealistyczny, który wykorzystywany był w działaniach propagandowych.
Realizm w malarstwie
W malarstwie realizm oznaczał tworzenie głównie scen rodzajowych z życia zwykłych, prostych ludzi. Cechy realizmu w malarstwie to jednak nie tylko tematyka, ale i sposób prezentacji:
- uproszczone środki wyrazu,
- spokojna paleta barw,
- przejrzysta kompozycja.
Najważniejsi malarze realizmu to:
- Jean-François Millet, Kobiety zbierające kłosy,
- Gustave Courbet, Pogrzeb w Ornans,
- Honoré Daumier, Żebracy,
- Józef Chełmoński, Babie lato,
- Aleksander Gierymski, Żydówka sprzedająca owoce, Trumna chłopska.