Apollo i Dafne to dla mitologii greckiej bardzo istotna para. Mit o nich opowiada nie tylko o niespełnionej miłości, lecz także tłumaczy, skąd wziął się wieniec laurowy jako jeden ze znaków rozpoznawczych Apollina.
O Dafne w mitologii greckiej pamiętałoby pewnie niewiele osób, gdyby nie wyjątkowe uczucie, jakim obdarzył ją Apollo. Warto jednak pamiętać, że kobiet uwodzonych przez męskich bogów było znacznie więcej.
Apollo i Dafne – historia
Mit o Dafne to tak naprawdę historia miłości Apollina do nimfy. Apollo, bóg muzyki i poezji został według mitu dotknięty strzałą miłości Erosa. W ten sposób zakochał się w pięknej nimfie o imieniu Dafne, która była córką boga rzek Penejosa. Dafne była jednak wierną wyznawczynią Artemidy (nota bene siostry Apolla), bogini łowów i dzikiej przyrody. Strzegła swojego dziewictwa i nie chciała odwzajemnić uczuć Apollina. Bóg jednak nie odpuszczał, ścigał ją, próbował zdobyć jej miłość. Kiedy Apollo prawie już ją miał, Dafne wezwała na pomoc ojca. Błagała go, by nie dopuścił do jej związku z Apollinem. Ojciec wysłuchał prośby i zamienił Dafne w laurowe drzewo.
Zobacz także: Mit o Apollo i Marsjaszu
Symbolika mitu o Apollo i Dafne
Apollo był zrozpaczony i rozczarowany. Oznajmił też, że od tej pory drzewo laurowe będzie symbolem czci, pełniącym ważną rolę w sztuce, a zwłaszcza w dziedzinach bliskich Apollinowi. Mit o Dafne tłumaczy więc, dlaczego liście laurowe stały się symbolem chwały, zwycięstwa i wiecznej czci. Laur stał się także atrybutem samego Apollina. Laurowych gałązek używano jako korony dla poetów i muzyków.
Sam mit o Apollo i Dafne to historia nieodwzajemnionej miłości, a także opowieści o sile przeznaczenia. Mit o Dafne to gloryfikacja poświęcenia, wytrwałości, czystości. Apollo nie mógł zdobyć miłości nimfy, mimo że tak bardzo jej pragnął. To pokazuje, że istnieją siły, których nie sposób kontrolować.
Źródła:
- https://roma-nonpertutti.com/article/15/apollo-i-dafne-berniniego-kamien-miloscia-ozywiony
- https://www.actualidadliteratura.com/pl/mito-de-apolo-y-dafne/
