Polka, którą trzeba znać!
Maria Skłodowska urodziła się 7 listopada 1867 roku w Warszawie. Była piątym dzieckiem, a jej rodzice z zawodu byli nauczycielami. Maria ukończyła gimnazjum w 1883 roku, ale z tego względu, że kobiety w tamtych czasach nie były przyjmowane na uniwersytety, uczyła się w konspiracyjnym Uniwersytecie Latającym (nieformalna instytucja kształcenia wyższego, nazwa wywodzi się od braku stałej siedziby i ciągłych zmian miejsca wykładów). Przez kilka udzielała też korepetycji, by sfinansować studia medyczne siostry – Bronisławy. Z kolei Bronisława pomogła jej utrzymać się podczas studiów na paryskiej Sorbonie (Maria rozpoczęła studia w 1891 roku). Wiedzę z chemii i fizyki uzupełniła wcześniej w laboratoriach Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. Nauczyła się tam metod analizy chemicznej, które później mogła wykorzystać przy pracach, umożliwiających jej wyizolowanie radu i polonu.
To między innymi wspólne zainteresowania sprawiły, że Maria poślubiła Piotra Curie. Mimo że wcześniej była zdania, że jako patriotka powinna poślubić Polaka. Razem odkryli pierwiastki promieniotwórcze – polon i rad. Wymyślili również określenie „promieniotwórczość”. W 1903 roku Skłodowska-Curie wraz z mężem i Henri Becquerelem wyróżniona została Nagrodą Nobla z fizyki za badania nad promieniotwórczością. W 1911 roki – Noblem z chemii – za badania nad właściwościami polonu i radu oraz metodami otrzymywania tych pierwiastków (zwłaszcza metalicznego radu). Skłodowska była prekursorką nowej gałęzi chemii – radiochemii oraz leczenia nowotworów promieniowaniem.
Maria Skłodowska-Curie to niezrównana bohaterka nauki, pierwsza kobieta we Francji z tytułem profesora, dwukrotna noblistka i matka noblistki. Obaj jej zięciowie dostali Nobla, a wnuki zostały naukowcami. Albert Einstein powiedział o tej niezwykłej Polce: „Pani Curie jest – z wszystkich ludzi na świecie – jedynym niezepsutym przez sławę człowiekiem”.
Źródło: PAP