Wierna swoim ideałom i wartościom nawet w obliczu śmierci Antygona jest idealnym przykładem tragizmu bohatera, dla którego zarówno wybór prawa boskiego, jak i ludzkiego zakończy się tragicznie. Dowiedz się, jak potoczyły się losy bohaterki i jakie motywy przewodnie można znaleźć w utworze Sofoklesa.
„Antygona” Sofoklesa to dobrze znana tragedia grecka o tematyce despotycznej władzy, ideałach, miłości i wierze. Tytułowa bohaterka musi zmierzyć się trudnym wyborem i zdecydować, czym kierować się w swoim życiu.
Antygona – losy bohaterki dramatu (streszczenie)
Za pochowanie swojego brata, Polinejkesa, który był zdrajcą państwa, Antygona zostaje skazana na śmierć. Król Teb, Kreon, nie ulega prośbom swojego syna, a jednocześnie narzeczonego Antygony. Jest przekonany o słuszności swojego wyroku. Antygona nie czeka jednak, aż zamurują ją żywcem i zabija się sama. Z rozpaczy syn Kreona przebija się mieczem, później samobójstwo popełnia także jego żona. Król Teb zostaje sam.
Główne motywy w „Antygonie” Sofoklesa
- Bunt – Antygona buntuje się przeciwko zasadom ustalonym przez Kreona i postępuje zgodnie z własnym sumieniem.
- Tragizm – zarówno Antygona, jak i Kreon to bohaterowie tragiczni: każdy wybór doprowadzi do nieszczęścia. Antygona mogła albo umrzeć, albo porzucić swoje wartości. Za nieprzestrzeganie prawa ludzkiego Kreon mógłby stracić tron, ale zatrzymując go, traci swoich najbliższych.
- Miłość i poświęcenie – Antygona nawet w obliczu śmierci zdecydowała się godnie pochować brata. Jej przywiązanie jest silniejsze niż strach.
- Samobójstwo – Antygona zabija się ze strachu przed powolną śmiercią, syn i żona Kreona z rozpaczy.
- Antygona – ponadczasowy charakter dramatu i odwołania w kulturze
Choć motywy przedstawione w „Antygonie” wywodzą się z kultury greckiej, wiele osób dostrzega w nich ponadczasowy przekaz. Nawiązania do „Antygony” można znaleźć m.in. w „Antygonie w Nowym Jorku” napisanej przez Janusza Głowackiego, w poemacie Czesława Miłosza „Antygona” oraz w dramacie „Godzina Antygony” autorstwa Artura Marii Swinarskiego.
Zobacz także: Przyczyny i znaczenie wojny trojańskiej
Fot.: Wikipedia
