Cechy współczesności jest bardzo trudno określić, ponieważ zestawienie ze sobą sytuacji w sztuce lat 50. XX wieku i 20. XXI wieku jest bardzo trudne. Da się jednak wskazać pewne tendencje, które we współczesności rozwijają się cały czas.
Współczesność to epoka, która trwa od 1945 roku, a więc zakończenia II wojny światowej do chwili obecnej, choć na okres od lat 80. XX wieku często używa się określenia ponowczesność. Jako epoka historyczna współczesność trwa tak naprawdę do dzisiaj.
Co to jest współczesność?
Współczesność w filozofii, malarstwie, architekturze, jak i literaturze cechuje ogromna różnorodność. Jest to epoka wyjątkowo niespójna, choć w dużej mierze można uznać, że jest to wynik tego, że nie mamy w stosunku do niej odpowiedniego dystansu, który umożliwiłby nam bardziej pojęciowy jej opis.
Współczesność – epoka kontrastów
Współczesność to epoka historyczna, która charakteryzuje się bardzo dynamicznymi zmianami, płynnością i przełamywaniem granic. Zarówno współczesna filozofia, literatura czy sztuka to przede wszystkim przenikaniem różnych form, akcentowaniem niejednorodność, niespójności. To czas odchodzenia od schematów. W literaturze bardzo widoczna jest choćby płynność gatunkowa. We współczesnej architekturze mieszają się często różnorodne style. Malarstwo współczesne przez długi czas było awangardowe.
Cechy współczesnej literatury
Współczesna literatura charakteryzuje się przede wszystkim bardzo dużym nastawieniem na formy dokumentalne. To współczesna literatura dowartościowała choćby tak bardzo mocno reportaż. Bardzo silnie obecne są gatunki biograficzne i autobiograficzne. Podobne tendencje można zauważyć we współczesnej kinematografii. Ogromną karierę we współczesności zrobiła także groteska, absurd, ironia, fragmentaryzm.
Zobacz także: Epoki literackie
