Polemika to dyskusja, która w wielu przypadkach jest warta tego, by ją przeprowadzić. Warto to jednak robić z szacunkiem do drugiej strony. Atakować możemy argumenty przeciwnika, a nie jego samego.
Polemika w Szewcach, Beniowskim, Rozprawie między Panem, Wójtem a Plebanem pokazuje, jak wielu tematów może dotyczyć dyskusja i jak może być ciekawa oraz wartościowa.
Jak napisać polemikę?
Polemika to dyskusja, która zakłada nie tyle odrzucenie z założenia stanowiska drugiej strony, ile konfrontację z jej argumentami. Przykłady polemiki z czyjąś opinią lub przekonaniem pokazują, że „rozprawić” się w niej należy z każdym punktem takiego stanowiska. Nie oznacza to oczywiście, że masz się nie zgodzić ze wszystkim. Część argumentów możesz przecież uznać. Chodzi o to, by z tymi dyskusyjnymi przekonaniami przeprowadzić dyskusję, wskazać punkty sporne, zaprezentować własne zdanie i podać argumenty na rzecz jego przyjęcia.
Kiedy stosuje się polemikę?
Po polemikę warto sięgnąć, kiedy chcemy kogoś do siebie przekonać, a także jeśli zależy nam na pokazaniu wyższości własnego stanowiska, przez poparcie go argumentami. Trudno prowadzić polemikę z prawidłowymi ustaleniami sądu. Jeśli są one jednak w jakimś punkcie wątpliwe, możesz to zrobić. Możesz polemizować także z wyrokiem i jego zasadnością. Odpowiedzialnie przeprowadzona polemika w większości sytuacji będzie działać na twoją korzyść.
Polemika w literaturze
Przykładów polemiki w literaturze znaleźć można naprawdę wiele. Autorzy często stawiają swoich bohaterów w sporze, aby zaprezentować konfrontację różnych stanowisk.
- Tak robił między innymi Mikołaj Rej w Krótkiej rozprawie między trzema osobami, Panem, Wójtem, a Plebanem. Polemika między Panem Wójtem a Plebanem dotyczyła przede wszystkim tego, co znaczy dobre życia.
- Polemika w Szewcach Witkacego odnosiła się do kwestii rewolucji.
- Z kolei Słowacki w Beniowskim toczył polemikę z Mickiewiczem i jego zwolennikami.
- W bardziej współczesnej literaturze można znaleźć polemikę między utworami. Polemika Tadeusza Borowskiego z Gustawem Herlingiem-Grudzińskim dotyczyła ocalenia człowieczeństwa w obozie.
Fot. Adobe Stock