Kamienie na szaniec to powieść Aleksandra Kamińskiego, która powstała na podstawie krótkiej opowieści „Zośki” – jednego z harcerzy Szarych Szeregów. Opowiada o bohaterskich akcjach i dramatycznych wydarzeniach z czasów II wojny światowej, w których brali udział harcerze.
Kamienie na szaniec opowiadają przede wszystkim o losach trzech harcerzy – „Rudego”, „Zośki” i „Alka” oraz o zaangażowaniu polskiej młodzieży w walkę o niepodległość podczas II wojny światowej.
Kamienie na szaniec a polskie harcerstwo
Kamienie na szaniec to prawdziwa historia polskich harcerzy i ich wkładu w walkę o niepodległość w trakcie II wojny światowej. Harcerstwo od samego początku kształtowało w młodych ludziach miłość do ojczyzny, odwagę, zaradność oraz braterstwo i przyjaźń, dlatego ich wkład w walkę o wolność był tak żarliwy i skuteczny. Mimo młodego wieku, niezależnie od płci brali czynny udział w akcjach i walkach, zapewniali łączność, przekazywali ważne informacje i pomagali w ratowaniu zagrożonych, ofiar i rannych. Z racji młodego wieku (czasem bardzo młodego), łatwiej im było niepostrzeżenie spełniać swoje zadania. Ich poświęcenie było tak wielkie, że nie wahali się ryzykować życiem.
Harcerze jako bohaterowie Kamieni na szaniec
Harcerstwo odegrało ogromną rolę w II wojnie światowej. Kamienie na szaniec miały być jedną z form uczczenia pamięci poległych harcerzy. Opowiadają o 23. Warszawskiej Drużynie Harcerskiej „Pomarańczarnia” (w książce ma ona nazwę „Buki”). Główni bohaterowie to:
- Maciej Aleksy Dawidowski – „Alek”,
- Tadeusz Zawadzki – „Zośka”.
- Jan Bytnar – „Rudy”.
O czym opowiadają Kamienie na szaniec?
Akcja Kamieni na szaniec zaczyna się z końcem lat 30. XX wieku, ale dotyczy przede wszystkim okupacji niemieckiej. Główny wątek to historii trzech bohaterów, którzy próbują odnaleźć się w Warszawie zajętej przez Niemców. Podejmują różnego rodzaju akcje sabotażowe w stosunku do niemieckich władz. W marcu 1941 roku wstępują do Szarych Szeregów (organizacji harcerskiej walczącej o polską niepodległość), a potem do Grup Szturmowych.
W końcu jednak „Rudy” zostanie zatrzymany przez gestapo (czyli niemiecką policję). „Zośka” wraz z kolegami próbuje go odbić w ramach słynnej akcji pod Arsenałem. Zostaje ona przeprowadzona pomyślnie, jednak wkrótce „Rudy” umiera w wyniku tortur, jakimi był poddawany przez Niemców. Z kolei na skutek ran odniesionych podczas samej akcji ginie też „Alek”. „Zośka” zaś umiera kilka miesięcy później podczas innej akcji.
Powieść opowiada nie tylko o walce z okupantem, ale i o ogromnej sile przyjaźni, poświęceniu i walce za wszelką cenę.
Fot. Adobe Stock
