Rozmowa z rodzicem zawsze powinna być szczera. Niezależnie od tego, co się wydarzyło w twoim życiu, to właśnie rodzic najczęściej przychodzi ci z pomocą. Żeby mógł ci pomóc, musisz się jednak przed nim otworzyć.
Rozmowa z rodzicami powinna być oparta na szczerości, miłości i wzajemnym zaufaniu.
Jak rozmawiać z rodzicami o problemach?
Trudne rozmowy z rodzicami warto przeprowadzać nawet, jeśli wydaje ci się, że oni cię nie rozumieją. Jeśli nie powiesz im o tym, co cię boli, denerwuje, irytuje, często sami na to nie wpadną. Pamiętaj, że tylko ty wiesz, co czujesz. Czasami jednak nie wiesz, dlaczego tak się dzieje. Rozmowa z rodzicami paradoksalnie może sprawić, że uporządkujesz chaos, który masz w głowie. Oni zaś dowiedzą się, czego się obawiasz, czego chcesz uniknąć albo o czym marzysz. Jeśli im o tym nie powiesz, sami mogą się nie domyślić.
Dlaczego tak bardzo boimy się rozmawiać z rodzicami?
Jak powiedzieć rodzicom o złej ocenie? Jak opowiedzieć o nowej dziewczynie? Jak zakomunikować o planach na studia? Odpowiedź paradoksalnie jest zawsze taka sama – szczerze. Boimy się rozmów z rodzicami, bo jesteśmy przekonani, że od razu będą nas oceniać, krytykować, proponować lepsze rozwiązania. Nie zawsze jednak musi tak być. Im więcej rozmawiasz z rodzicami, tym lepiej cię oni rozumieją. Tym samym rzadziej chcą się wtrącać, nie próbują planować za ciebie, szanują (bo rozumieją) twoje wybory. Jak powiedzieć rodzicom o jedynce na semestr? Szczerze, otwarcie, bez ściemy. Nawet jeśli na początku się zdenerwują, zaraz wyciągną do ciebie pomocną dłoń by wspólnie znaleźć rozwiązanie.
Jak powiedzieć rodzicom o depresji? Jak powiedzieć o ciąży?
Powiedzieć rodzicom o jedynce w szkole to zupełnie coś innego, niż poinformować ich o nieplanowanej ciąży lub depresji. Ranga problemu jest zupełnie inna. Do takiej rozmowy warto się przygotować:
- przemyśl dokładnie, co i jak chcesz zakomunikować rodzicom,
- staraj się zachować spokój podczas całej rozmowy,
- nie pozwól, aby emocje wzięły górę nad rozsądkiem,
- szukaj kompromisu, nie staraj się dążyć do konfliktu,
- zachowaj szczerość, nie koloryzuj, nie ukrywaj części informacji.
Pamiętaj przy tym, że rodzice też byli kiedyś nastolatkami i przechodzili te same etapy, co ty. Nie zawsze były one identyczne, ale z reguły dorośli znają uczucia i emocje, które teraz przeżywasz. Jesteś też największym skarbem swoich rodziców, nawet jeśli nie zawsze potrafią ci to okazać. Z pewnością chcą ci pomóc wyjść z trudnej sytuacji i znaleźć najlepsze rozwiązanie.
Jeśli jednak z jakiegoś powodu bardzo obawiasz się ich reakcji, nie masz zaufania lub boisz się o swoje bezpieczeństwo, poproś o pomoc specjalistę z poradni dla młodzieży, np. dzwoniąc na Niebieską Linię (jest to ogólnopolskie pogotowie dla ofiar przemocy), tel.: 800 12 00 02, Telefonu Zaufania dla Dzieci i młodzieży, tel. 116 111, albo do bezpłatnych poradni psychologicznych dla dzieci i młodzieży dostępnych w internecie.
Zobacz także: Jak rozmawiać, by nas słyszano i rozumiano?
Fot.: Candid Shots / Pixabay
